Twitter Facebook Google Plus LinkedIn RSS Feed Email

หมาป่ากับเด็กน้อย

วันพฤหัสบดีที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 | 0 ความคิดเห็น

หมาป่ากับเด็กน้อย [The Wolf and the Kid]



            วันนี้อากาศแจ่มใส เด็กคนหนึ่งปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้าน และมองลงมาเห็นหมาป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมา เขาจึงเยาะเย้ยถากถางและขว้างปาหมาป่าด้วยก้อนหิน "เจ้ากล้าดียังไงถึงได้มายังที่ที่ใครๆต่างรู้จักความชั่วร้ายของเจ้าดี" เด็กตะโกน หมาป่าเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า "โอ้ เจ้าเด็กน้อยหน้าสมเพช มันง่ายจะตายที่จะตะโกนด่าและขว้างปาข้าบนที่ที่ข้าไม่สามารถปีนขึ้นไปทำร้ายเจ้าได้เช่นนั้น"

จำไว้เสมอว่า : เวลาและสถานที่่ที่เหมาะสมอาจทำให้ผู้ที่อ่อนแอได้เปรียบผู้ที่แข็งแรงกว่า


ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง

ห่านกับนกกระเรียง

วันอังคารที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2556 | 0 ความคิดเห็น

ห่านกับนกกระเรียง [The Geese and the Cranes]


       ฝูงห่านและนกกระเรียงหากินในหนองน้ำเดียวกัน วันหนึ่งมีนายพรานเข้ามาล่านกที่หนองน้ำพร้อมกับใช้ตาข่ายดักจับนก ทำให้นกที่อยู่ในหนองน้ำนั้นต่างบินหนีกันอลหม่าน นกกระเรียงกางปีกบีนหนีไปได้ทันเพราะตัวมันมีน้ำหนักเบา นายพรานเห็นห่านเดินต้วมเตี้ยมอยู่เพราะมีน้ำหนักตัวมากและบีนได้ช้ากว่า เขาจึงใช้ตาข่ายจับพวกมันได้ไม่ยาก "ถึงไม่ได้นกกลับไป ได้ห่านก็ยังดี"

จำไว้เสมอว่า : คนไร้ซึ้งพันธะผูกมัดย่อมจะมีอิสระมากกว่า


ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง 

ปลาโลมา ปลาวาฬ และปลาตัวน้อย

วันจันทร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2556 | 0 ความคิดเห็น

ปลาโลมา ปลาวาฬ และปลาตัวน้อย [The Dolphins the Whales and the Little Fish]


       ครั้งหนึ่งปลาโลมาและปลาวาฬทำศึกสงครามกัน เมื่อสงครามเริ่มรุนแรงขึ้นโดยไม่มีท่าทีว่าจะยุติ ปลาตัวน้อยจึงโผล่หัวขึ้นมาจากคลื่นและพูดขึ้นว่า "ข้าจะช่วยแก้ไขปัญหาของพวกท่านทั้งสอง หากท่านทั้งสองยอมรับข้าในฐานะกรรมการตัดสิน" ปลาโลมาตัวหนึ่งมองมายังปลาน้อยและตอบกลับไปว่า "ปล่อยพวกข้าทำสงครามต่อไปอย่างนี้ยังดีกว่าที่จะยอมรับเจ้าให้เป็นผู้ตัดสินปัญหาของพวกเรา"

จำไว้เสมอว่า : ผู้ที่มีกำลังน้อยกว่าย้อมไร้ประโยชน์ต่อผู้ที่มีกำลังเหนือกว่า


ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง

หมัดกับนักมวยปล้ำ [The Flea and the Wrestler]

หมัดกับนักมวยปล้ำ [The Flea and the Wrestler]



         หมัดตัวหนึ่งเกาะอยู่ที่เท้าของนักมวยปล้ำและกัดเขาจนเลือดออก ทำให้นักมวยปล้ำต้องร้องตะโกนสุดเสียงด้วยความเจ็บปวด เขาอ้อนวอนให้เฮอร์คิวลิสมาช่วยกำจัดหมัดออกจากเท้า แต่เฮอร์คิวลิสก็ไม่ปรากฏกาย หมัดกัดเท้าเขาอีกเป็นครั้งที่ 2 เขาร้องให้เฮอร์คิวลิสช่วยอีก "ข้าขอให้ท่านช่วยเรื่องเล็กๆ แค่นี้ท่านยังทำไม่ได้ แล้วข้าจะหวังให้ท่านช่วยเหลือข้าในเรื่องที่ร้ายแรงกว่านี้ได้อย่างไร"

จำไว้เสมอว่า : ควรขอร้องผู้อื่นให้ช่วยเหลือในเรื่องที่เราไม่สามารถทำได้จริงๆ


ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง

หญิงชรากับเหยือกไวน์ [The Old Woman and the Wine-Jar]

หญิงชรากับเหยือกไวน์ [The Old Woman and the Wine-Jar]


              วันหนึ่งหญิงชราคนหนึ่ง ได้พบกับเหยือกเปล่าใบหนึ่ง ซึ่งไม่นานมานี้มันเคยเต็มไปด้วยไวน์เก่าแก่ชั้นเลิศและยังคงเก็บกักกลิ้นหอมของไวน์ที่บรรจุอยู่เมื่อครั้งก่อนไว้ได้ เธอวางมันลงบนจมูกของเธอหลายครั้ง หมุนไปหมุนมาแล้วกล่าวว่า "โอ้ ช่างเยี่ยมยอดที่สุด! ไวน์ที่เคยอยู่ในนี้จะรสชาติดีขนาดไหนนะ ในเมื่อภาชนะที่บรรจุมันยังหอมหวานขนาดนี้!"

จำไว้เสมอว่า : ความทรงจำแห่งการกระทำดีจะคงอยู่เสมอ




ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง

มดกับนกเขา [The Ant and The Dove]

วันอาทิตย์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2556 | 0 ความคิดเห็น

มดกับนกเขา [The Ant and The Dove]


       วันหนึ่งในฤดูร้อนมดตัวหนึ่งเดินไปยังหนองน้ำเพื่อหาน้ำกิน แต่ด้วยความที่มันกระหายมันจึงรีบกินน้ำอย่างไม่ทันระวังตัว จนพลาดตกลงไปในหนองน้ำ ขณะที่มันกำลังจะจมน้ำอยู่แล้วนั้น นกเขาซึ่งเกาะอยู่บนกิ่งไม้เหนือหนองน้ำบังเอิญเห็นเข้า จึงรีบใช้จะงอยปากจิกขั้วใบไม้ ให้ร่วงหล่นลงไปใกล้ๆตัวมด เมื่อเห็นดังนั้นมดก็รีบตะเกียกตะกายปีนขึ้นไปบนใบไม้อย่างปลอดภัย และทันทีที่ใบไม้ลอยมาถึงริมตลิ่งมดก็รีบปีนขึ้นฝั่งอย่างทุลักทุเล แต่ยังไม่ทันที่มดจะเอ่ยปากขอบคุณนกเขา มันเหลือบไปเห็นนายพรานกำลังเล็งธนูมายังผู้มีพระคุณของมัน มดจึงกัดเท้าของนายพรานสุดแรง จนนายพรานต้องร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด ทำให้นกเขารู้ตัวจึงบินหนีไปได้ทัน

จำไว้เสมอว่า : ทำดีกับผู้อื่นเช่นไรย่อมได้ผลดีนั้นตอบแทน


ขอขอบคุณ>>>นิทานอิสปก่อนนอน 250 เรื่อง

ลากับฝูงกบ

ลากับฝูงกบ [The Ass and the Frogs]



       วันหนึ่ง ลาต้องขนฟืนไปส่งยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่ริมฝั่งแม่น้ำ ขณะที่กำลังข้ามแม่น้ำไปยังอีกฝั่งนั้นลาเกิดเสียหลักล้มและไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ เพราะฟืนที่มันขนมานั้นหนัก และถ่วงตัวมัน ลาจึงตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ "ช่วยด้วย ใครอยู่แถวนี้ช่วยข้าที" มันบ่นกับตัวเองว่า "ข้าช่างโชคร้ายเสียจริงๆ" ไม่มีใครอยู่แถวนั้นนอกจากกบฝูงหนึ่ง ซึ่งอาศัยอยู่ในแม่น้ำสายนั้น เมื่อพวกมันได้ยินเสียงของลา จึงออกมาดูและพูดกับลาว่า "เจ้าจะทำเช่นไรหากต้องอาศัยอยู่ที่นี่ตลอดไปอย่างพวกเรา ในเมื่อเจ้ามัวแต่บ่นเรื่องตกน้ำอยู่อย่างนั้น"

จำไว้เสมอว่า : อย่ามัวแต่บ่นท้อแท้ และสิ้นหวังเมื่อเจอปัญหา จงลุกขึ้นสู้อย่างเข้มแข็ง

 
Copyright © -2012 นิทานอิสป All Rights Reserved | Template Design by Favorite Blogger Templates | Blogger Tips and Tricks